"Küba" adında bir kadındı sanki....

Bembeyaz bulutlarla kaplı masmavi bir gökyüzünün altında,

ne kadar yıpranmış ve ne kadar pas tutmuş olsada ,

hala o eski güzelliğinin ve zerafetinin izlerini taşıyan,

büyüsüne kapılan nice aşıkların gelip geçtiği ama

kalbine gömdügü gerçek aşkı Che'nin ardından,

yanan kalbiyle hala yas tutan,acılarında kaybolmuş,

yetim çocuklarından bihaber

yaşlı ve dul bir kadın gibiydi Küba.

Sanki o yıllarda donup kalmış,hayata küsmüş,

her şeye boşvermiş sokak sokak,

bina bina çürüyerek öylesine boylu boyunca yatıyordu.

Her sokakta,her mekanda ve her köşe başında

müzisyenler şarkılarıyla inletirken ortalığı,

doğa yemyeşil,deniz mavi,

hayat tüm ritmiyle devam ederken bile,

o büyük yalnızlığını,

o geride kalmışlığını akıtıyordu gözlerinden

damla damla.
 

Dönerken,gözlerimde,

kalbimin duvarlarında asılı,

eski bir çerceve içinde ki

bir kadın resmiydi sanki Küba.